Τα λασπόλουτρα σίγουρα δεν είναι από τις πιο εντυπωσιακές θεραπευτικές θεραπείες, αλλά είναι από τις παλαιότερες στον κόσμο. Τα οφέλη της θεραπευτικής λάσπης ανακαλύφθηκαν από τους αρχαίους Αιγύπτιους και τους Ρωμαίους, οι οποίοι τη χρησιμοποιούσαν για διάφορες παθήσεις καθώς και για καλλυντικές θεραπείες.

Η θεραπευτική λάσπη είναι ένα φυσικό προϊόν που σχηματίζεται στον πυθμένα διαφόρων μεγάλων υδάτινων σωμάτων – θάλασσες, αλμυρές λίμνες, γύρω από περιοχές με πετρελαιοπηγές κ.λπ. Είναι πλούσια σε διάφορα μέταλλα, βιταμίνες και ευεργετικούς μικροοργανισμούς, εξ ου και οι θεραπευτικές της ιδιότητες. Χρησιμοποιείται όχι μόνο για θεραπείες ομορφιάς, αλλά και για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων, όπως η ψωρίαση, η αρθρίτιδα, τα προβλήματα κινητικότητας, οι ορμονικές ανισορροπίες και για την αποκατάσταση μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.

Αποτελεί επίσης μέρος των θεραπειών που χρησιμοποιούνται στην αθλητιατρική για την αποκατάσταση των μυών, καθώς και σε αισθητικές διαδικασίες για τη θεραπεία της ξηροδερμίας και τη μείωση της κυτταρίτιδας. Είναι θερμοφυσική, βιοχημική, αντιγηραντική, αντιφλεγμονώδης και αποτοξινωτική. Λόγω του τελευταίου, αποτελεί συχνά μέρος διαφόρων καλλυντικών προϊόντων καθώς και της σύνθεσης φυσικών αντιβιοτικών.

Τι είναι η θεραπεία με λάσπη;

Η καλοθεραπεία, όπως υποδηλώνει το όνομά της, είναι μια θεραπευτική θεραπεία. Έχει αντιφλεγμονώδη, τονωτική, αναλγητική δράση, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και διεγείρει τον μεταβολισμό του οργανισμού.

Οι κύριες χρήσεις της είναι τρεις – με τη μορφή λασπόλουτρων για όλο το σώμα, με εφαρμογή σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος και μέσω μασκών, οι οποίες χρησιμοποιούνται συνήθως για το πρόσωπο.

Η ίδια η θεραπευτική λάσπη, η οποία χρησιμοποιείται, διακρίνεται σε ασβέστη, ορυκτή πηγή, τύρφη (βάλτος), σαπροπηλό και ηφαίστεια λάσπης. Οι περισσότερο χρησιμοποιούμενες από αυτές είναι η λάσπη τύρφης, ασβέστου και ορυκτών πηγών, και στη Βουλγαρία – κυρίως η λάσπη ασβέστου.

Μια από τις παλαιότερες μεθόδους θεραπείας με λάσπη είναι η λεγόμενη αιγυπτιακή μέθοδος. Χρησιμοποιεί λάσπη απευθείας από τον τόπο όπου σχηματίζεται. Είναι απαραίτητο να προθερμανθεί το σώμα στον ήλιο για μισή – μία ώρα για να ανοίξουν οι πόροι. Στη συνέχεια, όλο το σώμα αλείφεται καλά και περιμένει στον ήλιο μέχρι να στεγνώσει εντελώς. Ακολουθεί πλύσιμο με ζεστό, στις περισσότερες περιπτώσεις θαλασσινό νερό.

Μια άλλη μέθοδος θεραπείας με λάσπη είναι οι λεγόμενες εφαρμογές. Σε αυτές, η λάσπη θερμαίνεται σε μια ορισμένη θερμοκρασία περίπου 40 βαθμών και τοποθετείται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος, αν επιδιώκεται ισχυρότερο αποτέλεσμα ακριβώς εκεί, ή ακόμη και σε ολόκληρο το σώμα. Οι περιοχές που έχουν αλειφθεί με λάσπη τυλίγονται στη συνέχεια με αλουμινόχαρτο και από πάνω τοποθετείται μια κουβέρτα ώστε να μπορεί να θερμανθεί – όπως ακριβώς κάνει ο ήλιος στη λεγόμενη αιγυπτιακή μέθοδο. Οι θεραπείες διαρκούν 20-30 λεπτά.

Ακολουθούν τα λασπόλουτρα, όπου η θεραπευτική λάσπη αραιώνεται με μεταλλικό, θαλασσινό, ποτάμιο ή ακόμη και συνηθισμένο νερό. Η διαδικασία στη συνέχεια είναι η ίδια με το κανονικό μπάνιο, αλλά εδώ η διάρκειά του δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 20 λεπτά.

Παρόλο που πρόκειται για φυσικό προϊόν, πρέπει να δίνεται προσοχή στη λάσπη. Υπάρχει συγκεκριμένη διάρκεια για κάθε θεραπεία και πρέπει να τηρείται. Είναι επίσης υποχρεωτικό να αφήνετε ορισμένες ημέρες για ξεκούραση μεταξύ των θεραπειών. Συνιστάται η συμβουλή ενός ειδικού, ειδικά αν κάποιος ξεκινάει μια τέτοια θεραπεία για πρώτη φορά.

Ποια είναι η ιστορία του;

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η θεραπεία με λάσπη έχει μακρά ιστορία. Κάποιες από τις πρώτες μαρτυρίες για αυτήν χρονολογούνται από τους αρχαίους Αιγύπτιους που ζούσαν κατά μήκος του Νείλου, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν λάσπη για να καταπραΰνουν τις πονεμένες αρθρώσεις τους. Οι γυναίκες, από την άλλη πλευρά, αλείφονταν με λάσπη του ποταμού για να διατηρήσουν τη νεότητα και την ομορφιά τους.

Οι Ρωμαίοι γνώριζαν επίσης τις ιδιότητες αυτού του μοναδικού φυσικού χαρίσματος και για τους αυτοκρατορικούς στρατιώτες έφτιαχναν ειδικές πισίνες με θαλάσσια λάσπη, όπου ανάρρωναν και θεράπευαν τις πληγές τους. Αυτή η λάσπη από τις εκβολές της θάλασσας θεωρείται η πιο θεραπευτική, καθώς περιέχει μεγάλη ποικιλία ιχνοστοιχείων.

Σήμερα στην Ευρώπη, η θεραπεία με λάσπη απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα γύρω στον 17ο αιώνα. Στη Βουλγαρία η μέθοδος άρχισε να εφαρμόζεται το 1905 από τον καθ. Paraskev Stoyanov στο θαλάσσιο σανατόριο της Βάρνας.

Ποιες είναι οι επιστημονικές αποδείξεις για τον αντίκτυπό της;

Αν οι Αιγύπτιοι και οι Ρωμαίοι ανακάλυψαν την επίδραση της θεραπευτικής λάσπης χωρίς να γνωρίζουν ακριβώς πώς επιδρά, τότε η ανάπτυξη της επιστήμης κατάφερε να απαντήσει σε αυτό ακριβώς το ερώτημα. Μετά από μια σειρά μελετών και την ανίχνευση της επίδρασης της λάσπης στο σώμα, έχει αποδειχθεί ότι περιέχει μικροσωματίδια που διεισδύουν στο δέρμα και ασκούν μια μικρή πίεση στους ιστούς μέσω μιας νευρο-ανακλαστικής οδού. Με αυτόν τον τρόπο διεγείρονται οι διεργασίες της κυκλοφορίας στο κύτταρο και βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος, γεγονός που υποστηρίζει άλλες διεργασίες όπως η αποτοξίνωση, δηλαδή η απομάκρυνση των βλαβερών ουσιών από το σώμα, για παράδειγμα. Η ίδια η αυξημένη κυκλοφορία ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, το μεταβολισμό και μειώνει τα επίπεδα σακχάρου και χοληστερόλης.

Κατά τη διάρκεια των θεραπειών με θεραπευτική λάσπη, ο οργανισμός εμπλουτίζεται συνεχώς με φώσφορο, ασβέστιο, θειικά ιόντα, διοξείδιο του άνθρακα, θείο, υδρόθειο, ένζυμα και άλλες χρήσιμες ουσίες.

Το θείο καθώς και η παρουσία βλεννοπολυσακχαριτών συσσωρεύονται στον αρθρικό χόνδρο και τον προστατεύουν. Εκτός από αυτά, στη λάσπη έχει επίσης ανιχνευθεί η παρουσία ουσιών που μοιάζουν με ορμόνες, συμπεριλαμβανομένων των οιστρογόνων. Αυτές βελτιώνουν τη λειτουργία των γονάδων και ενισχύουν την ωορρηξία και τη σπερματογένεση.

Σε ποιες περιπτώσεις συνιστάται;

Έχουμε ήδη αναφέρει αρκετές από τις παθήσεις που επηρεάζονται καλά από τη θεραπευτική λάσπη, αλλά εδώ είναι ο πλήρης κατάλογος:

• παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των αρθρώσεων – ρευματισμοί, αρθρίτιδα, αρθροπάθεια, αρθροπάθεια, γοναρθροπάθεια κ.λπ.
• νευρολογικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της πλεξίτιδας, της νευρίτιδας, της πολιομυελίτιδας, της ριζίτιδας κ.λπ.
• δερματικές παθήσεις όπως ψωρίαση, διάφοροι τύποι δερματίτιδας, σκληρόδερμα, ροδόχρου ακμή κ.λπ.
• ασθένειες του πεπτικού συστήματος
• ανωμαλίες του οστικού ιστού – για παράδειγμα, οστεομυελίτιδα
• παθήσεις του ουροποιογεννητικού συστήματος, καθώς και υπογονιμότητα
• παθολογίες της χοληδόχου κύστης
• μεταβολικές ασθένειες

Σε ποιες περιπτώσεις δεν συνιστάται;

Παρά τα αποδεδειγμένα μόνο θετικά αποτελέσματα της θεραπευτικής λάσπης, υπάρχουν καταστάσεις για τις οποίες δεν συνιστώνται λασπόλουτρα. Αυτές είναι οι εξής:

• έλκος
• στην αναιμία
• οξείες μολυσματικές ασθένειες
• σοβαρότερες πνευμονικές παθήσεις όπως η χρόνια βρογχίτιδα και το απόστημα
• καρδιαγγειακές παθήσεις, ιδίως μετά από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο
• αφροδίσια νοσήματα
• ψυχική ασθένεια
• εγκυμοσύνη, ιδίως τους τελευταίους μήνες
• συχνή αιμορραγία
• κακοήθειες
• καταστάσεις στο οξύ στάδιο

Πού στη Βουλγαρία είναι διαθέσιμο;

Το Pomorie είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη για λασπόλουτρα στη Βουλγαρία. Τα κοιτάσματα θεραπευτικής λάσπης και αλισίβα γύρω από το Pomorie και τη λίμνη Athanasov δεν είναι μόνο ένα από τα μεγαλύτερα, αλλά και απαράμιλλα στον κόσμο σε ποιότητα και σύνθεση. Η αλισίβα μπορεί να εξαχθεί και από τις δύο, αλλά η λάσπη μόνο από τη λίμνη Pomorie.

Στη Βουλγαρία υπάρχουν τρεις τύποι κοιτασμάτων θεραπευτικής λάσπης – ασβεστόλιθος, τύρφη και πηγή. Τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ασβεστολιθικής λάσπης βρίσκονται στο Πομόριε και στο Μπουργκάς. Μετά από αυτές, υπάρχουν τέτοια κοιτάσματα κοντά στη Shabla, Balchik Tuzla, λίμνη Βάρνα, λίμνη Mandra.

Η λάσπη τύρφης σχηματίζεται κοντά στο Baikal και το Dobri dol. Και τα γνωστά κοιτάσματα πηγαίας λάσπης βρίσκονται στο Marikostinovo, στην πόλη Banya στην περιοχή Karlovo και στο χωριό Stransko κοντά στο Haskovo.